Triceratops

Triceratops był zwierzęciem roślinożernym. Zjadał liście i inne części roślin, które zrywał silnym, bezzębnym dziobem. Zamieszkiwał obszary Ameryki Północnej mniej więcej 72-65 milionów lat temu w epoce zwanej późna kreda.
Dosłowne tłumaczenie triceratops oznacza trójrogie oblicze i bardzo dobrze charakteryzuje jego wygląd. Ten prehistoryczny gad osiągał długość do 9 metrów, wysokość ponad 3 metrów i masę nawet 12 ton. Ogromna głowa triceratopsa stanowiła niemal jedną trzecią długości ciała i mogła mieć długość do 2 metrów.
Triceratops miał wielka kryzę (pancerny kołnierz) z tyłu czaszki oraz trzy rogi, z których jeden, krótszy, znajdował się na pysku, a dwa długie nad oczami. Kryza i rogi pełniły funkcje obronne przed drapieżnikami jak również były ozdobami, które odgrywały rolę podczas pokazów godowych.
Triceratops jako obronę przed wrogami stosował metodę podobną do dzisiejszych nosorożców. Zaniepokojony lub podrażniony szarżował na domniemanego wroga, jego ogromna masa oraz potężne rogi dokonywały reszty.